Daar gaat de join-up
In 2011 was een glunderende Monty Roberts aanwezig bij Ises. Er werd namelijk een research paper voorgesteld waarin Monty’s aanpak werd vergeleken met dat van een meneer wiens naam mij nu ontschiet en verder ook niet zo belangrijk is. Enfin, daarbij werd ‘bewezen’ dat Monty’s aanpak beter werkte. Tegenover de aanpak van die meneer, welteverstaan, maar dat werd een beetje onder het tapijt geveegd. Uit research papers kan je hoogstens een tendens aflezen, geen onmiddellijke bewijzen. Daar is veel, veel, véél meer research voor nodig.
Ik heb ook al een paar keer op m’n site verteld hoe weinig ethologen ophebben met de verklaring van Monty Roberts over waarom de join-up werkt – met name dat het ‘natuurlijke paardentaal’ zou zijn en dat merries dit doen met zich slecht gedragende jonge paarden. Iets dat Monty (maar verder geen enkele etholoog) hoogsteigen heeft gezien in kuddes.
In 2012 ging de ethologische onderbouw van Monty helemaal tegen de vlakte. Letterlijk dan. Omvergereden door… een speelgoedauto.
The radio-controlled car as a herd leader? A preliminary study of escape and avoidance learning in the round-pen – C. C. Henshall, B. Padalino and P. D. McGreevy (pdf)