Ademhalingshinder bij het gereden paard
Eén van de frustraties als je naar LDR of Rollkür kijkt (ja ik gebruik rustig de twee termen door elkaar omdat er nauwelijks onderscheid is, behalve in de hoofden van de verdedigers), is dat je kan zien dat het maar niks is voor die paarden, terwijl ze toch blijven functioneren. Méér dan functioneren zelfs: ze winnen.
Hoewel onderzoekers op dit fenomeen gevlogen zijn, is er nog geen onderzoek dat ronduit stelt dat LDR schadelijk is voor paarden – “niet voldoende data”. Ook op de Ises-conferentie zag je hoe wetenschappers publiek een beetje rond de hete brij draaiden, hoewel ze in privé-gesprekken veel minder terughoudend waren. Tja, het ene is nu eenmaal wetenschappelijk besluit-vorming, het andere opinie. Maar alle beetjes helpen. In dit Belgische onderzoek (pdf) wordt aangetoond dat niet alleen hyperflexie maar ook het snel aannemen van de teugels, spoorgebruik, abrupte overgangen, scherpe wendingen en extreme verzameling de zuurstofopname schaden, en dat effect werd nog eens vergroot bij paarden die langer werken*. Dressuurpaarden deden het overigens slechter dan jumpingpaarden.
* op een bepaald moment is er niet voldoende zuurstof meer om energie te creëren (aërobe verbranding) en schakelen spieren over naar anaërobe verbranding (waardoor o.m. melkzuur ontstaat) – en dat gaat dus sneller als je niet voldoende kan ademen.Eén van de frustraties als je naar LDR of Rollkür kijkt (ja ik gebruik rustig de twee termen door elkaar omdat er nauwelijks onderscheid is), is dat je kan zien dat het maar niks is voor die paarden, terwijl ze toch blijven functioneren. Méér dan functioneren zelfs: ze winnen.
Hoewel onderzoekers op dit fenomeen gevlogen zijn, is er nog geen onderzoek dat ronduit stelt dat LDR schadelijk is voor paarden – “niet voldoende data”. Ook op de Ises-conferentie zag je hoe wetenschappers publiek een beetje rond de hete brij draaiden, hoewel ze in privé-gesprekken veel minder terughoudend waren. Tja, het ene is nu eenmaal wetenschappelijk besluit-vorming, het andere opinie. Maar alle beetjes helpen. In dit Belgische onderzoek (pdf) wordt aangetoond dat niet alleen hyperflexie maar ook het snel aannemen van de teugels, spoorgebruik, abrupte overgangen, scherpe wendingen en extreme verzameling de zuurstofopname schaden, en dat effect werd nog eens vergroot bij paarden die langer werken*. Dressuurpaarden deden het overigens slechter dan jumpingpaarden.
* op een bepaald moment is er niet voldoende zuurstof meer om energie te creëren (aërobe verbranding) en schakelen spieren over naar anaërobe verbranding (waardoor o.m. melkzuur ontstaat) – en dat gaat dus sneller als je niet voldoende kan ademen.