Negatieve bekrachtiging
Negatieve bekrachtiging kennen paardenmensen als “wijken voor druk”. Om het met Ray Hunt te zeggen: “It’s the release that teaches”. De druk motiveert het paard om iets te gaan doen (hij vindt dat namelijk vervelend of met andere woorden aversief), het loslaten (door de mens) zegt ‘m hoe hij van die vervelende druk af kan raken.
Zo lang de druk dus als vervelend wordt ervaren, wordt het wegvallen ervan
->vandaar ‘negatief’, -, minus, aftrekken, het wordt weggenomen
ervaren als een beloning
-> het maakt het gedrag waarmee hij van de druk vanaf komt dus sterker, vandaar bekrachtiging.
Bekrachtiging heeft dus niks met ‘forceren’, met kracht te maken, maar wel met sterker maken, zorgen dat het méér voorkomt.
Bijvoorbeeld: je legt je benen aan -> je paard beweegt van die druk weg, liefst vooruit -> jij laat je benen los als het paard vooruit gaat. Zo weet het paard dat als hij jouw benen voelt, dat de manier om daar vanaf te komen vooruit gaan is.