Wat jammer toch
/soapbox
Er is net weer een lessenreeks “trainingspsychologie” afgelopen. Halverwege zijn in deze groep twee mensen afgehaakt: een wedstrijdruiter die op hoog niveau rijdt en een stalhouder van een sportstal. Met het argument dat de cursus niet was wat ze dachten dat het was.
Nu is deze cursus een van de hoogst scorende cursussen bij de evaluatie, telkens weer. Toch vind ik het elke keer jammer als mensen afhaken – het gebeurt af en toe, om diverse redenen. Maar in dit geval vond ik het een bijzonder verlies, en zonder namen te noemen wil ik graag openlijk antwoorden.
– Wij vinden dat u ons niet laat uitpraten, en anderen wel
Tja. Ik laat iedereen aan het woord, maar de mensen die vragen stellen omdat ze iets niet begrijpen of waar ik uit hun verhaal een geworstel begrijp om wat ze horen in te kunnen passen in hun paardenleven, daar ga ik dieper op in. Mensen die gewoon herhalen wat ik zelf zeg breek ik sneller af. Het is fijn om ondersteund te worden in wat ik probeer mee te geven, maar dat hoeft niet te lang te duren.
Een tweede bedenking die ik me dan maak: zeg het dan, daar en dan? Ja, ik breek soms mensen af – soms moet je gewoon aan het volgende onderwerp beginnen ook. Dat is dus NIET persoonlijk bedoeld, en ik breek OOK niet sneller iemand’s verhaal af omdat ik iets tegen hen zou hebben of zo. Ik heb gewoon geen tijd om op die manier met mensen om te gaan, wie wil ik wel en wie niet, ik doe het niet met paarden, dan toch ook niet met mensen? Je zit er toch allemaal gelijk?
– Wellicht heeft dit te maken met het feit dat wij sportruiters zijn en onze paarden op een andere manier stallen/rijden dan dat u voorstaat.
Tja. Ik zeg héél duidelijk aan het begin van de cursus dat ik in deze cursus expliciet aan de kant van de paarden ga staan, maar dat ik weet dat je in het dagelijkse leven compromissen moet sluiten naar wat haalbaar is. Het heeft dus NIKS te maken met het feit dat sportruiters hun paarden stallen. Dat kan onderdeel zijn van het compromis, en ik heb daar begrip voor, vooral als blijkt dat ze verder heel netjes met hun paarden omgaan. Paarden zijn ook geen watjes, ze kunnen wel tegen wat tegen, het hoeft niet altijd een paardenhemeltje te zijn.
– We hadden verwacht iets te horen over leertheorie.
Tja. Ik begin daar niet mee, leertheorie is voor de tweede helft van de cursus (maar je stapt er uit voor we eraan beginnen?), omdat ik eerst met dat allereerste superbelangrijke principe begin: know your species. En dus gaat het allereerst over de ethologie van een paard, en gedragsanatomie. Want dat is je uitgangspunt. En dus mét cijfers hoe stalling en industrieel voer het gedrag van een paard beinvloedt, nog vóór je begint te trainen. Als je wil dat je training makkelijker gaat, sluit dan zo weinig mogelijk compromissen met hoe je je paard houdt. Zoniet, wees je dan bewust van hoe wat je doet je training zal beinvloeden nog voor je iets getraind hebt. Simpel toch?
– Ons inziens steekt u heel erg in op clickertraining en het principe daarvan.
Tja. Dat zou wel eens kunnen. Toch besteed ik driekwart van de lessen aan het uitleggen van dingen die met DRUK gebeuren. En dat lijkt me een eerlijke verdeling, in verband met de leertheorie.
Want daar gaat het toch juist over, het complete plaatje? Het leerkwadrant heeft namelijk 4 delen: positief/negatief straffen + positief/negatief belonen. Over positief belonen lees je verder niks, in geen enkel ander paardenboek. Toch worden alle andere dieren over heel de wereld dagelijks daarmee getraind. Je bent dus pas een complete trainer als je ook dat stuk onder de knie hebt. Dat het beter werkt is niet alleen mijn geloof, het is gewoon wetenschappelijk bewezen, met dieren EN mensen.
Wie hier verliest, zijn de paarden.
/off soapbox