Het gaat niet om het voer, liefste clickertrainers.
Naar aanleiding van een discussie elders:
Het briljante van clickertraining bij rijden komt niet zozeer van positieve bekrachtiging, hoewel positieve bekrachtiging bij het voorbereidende grondwerk je paard niet alleen operant, maar ook klassiek geconditioneerd heeft om training superfijn te vinden (nee, conditionering is geen lelijk woord. denk aan in een goede conditie zijn, hairconditioner, of conditie als voorwaarde voor een respons).
Maar je bent ondertussen spelenderwijs een véél betere trainer geworden, met een blij paard. En ook rijden gaat fijn omdat je
1/ kristalheldere, simpele en consistente cues gebruikt en
2/ beloont met wat het PAARD een beloning vindt – en hoewel het bij het eerste installeren van je rijcues wél voedsel kan zijn, wordt het waarschijnlijk anders. Dan zou het kunnen dat het juist het stoppen met werken is, veel meer dan een wortelschijfje krijgen tijdens dat stoppen, of het zou vrijuit vooruit galopperen kunnen zijn, aan de losse teugel.
En dat laatste is voor grondwerk-clickertrainers die voornamelijk met positieve bekrachtiging hebben leren werken best wel moeilijk (en ook een bron van misverstanden bij hondenclickertrainers die vinden dat paardenclickertrainers het helemaal fout doen).
Je beloont met wat het PAARD een beloning vindt. Het is het eerste wat we mensen vertellen wanneer we hun voordelen rond het belonen met voer weerleggen. Dus waarom willen we het absoluut weer ons eigen vooroordeel maken achteraf? Als een wortelschijfje het gedrag niet versterkt, is het geen beloning. Vis uit waar je paard voor wil werken, en geef hem dat.
Je kan wel principes hebben, maar er zijn geen regels.